miniimay_ fiction `

มือเรียวอีกข้างที่ไม่ได้ถือสายวัดค่อยๆ ลูบไล้ลงที่ไหล่กว้างที่เขาเคยซบมาตลอดหลายปีก่อนจะไล่นิ้วสวยไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวทีละเม็ดเผยให้เห็นแผ่นอกเกร่งของเด็กหนุ่มตรงหน้า เขาปลดมันออกไปจนเสื้อตัวบนนั้นลงไปกองอยู่ที่พื้น แขนเรียวอ้อมสายวัดไปด้านหลังของมินฮยอนก่อนจะวกมันกลับมาด้านหน้า ร่างสูงที่ได้แต่ยืนทื่ออยู่แบบนั้นรับรู้ได้ถึงกลิ่นหอมของแชมพูจากหัวทุยๆ ของแจฮวาน ยิ่งปลุกเร้าส่วนล่างให้ตื่นขึ้น แต่แม้ยังไงก็ตาม เขาเองก็ไม่อยากทำแบบนั้นกับคนที่ปัจจุบันไม่ใช่ของเขาแล้ว           ถ้ายังอดทนได้นะ..         “ แชมพูกลิ่นเดิมเลยนะ ”           “ จำได้หรอ ” ยิ้มร้ายๆ ของคนตัวเล็กนั้นแม้จะดูไม่ค่อยจริงใจเท่าไหร่แต่มินฮยอนกลับมองว่ามันยั่วยวนเอามากๆ เขาเริ่มรู้สึกถึงการควบคุมที่ยากขึ้นเมื่อแจฮวานจะเริ่มวัดที่รอบเอวของเขา แต่มันกลับกลายเป็นนิ้วเรียวสวยถูกนำเข้าปากของร่างเล็กจนเฉอะแฉะก่อนที่นิ้วเล็กๆ นั่นจะค่อยๆไล่ปลายนิ้วหยอกล้อกับกล้ามเนื้อหน้าท้องที่เรียงกันส...