miniimay_ fiction `

**ควรอ่านเนื้อเรื่องหลักมาจากเด็กดีก่อนนะคะ** มินฮยอนเอ่ยขึ้นก่อนจะบดจูบลงที่ริมฝีปากของแจฮวานอีกครั้ง มือหนาค่อยๆปลดผ้าคลุมผืนบางทีปิดบังกายาแสนสวยของแจฮวานอยู่ ผ้าไหมผืนบางปลิดปลิวลงสู่พื้นก่อนจะเผยให้เห็นไหล่สวยและไหปลาร้า ผิวขาวเนียนที่พูดได้ว่ามินฮยอนนั้นครอบครองและสำรวจไปทุกที่แล้ว         สันจมูกคมรุกล้ำไซร้เข้าที่ซอกคอขาวก่อนที่มือหนาจะค่อยๆปลดกระดุมด้านหลังเกาะอกของหญิงสาวตรงหน้าออกเปยให้เห็นหน้าอกขาวราวกับน้ำนมและตุ่มไตสีชมพูคู่สวยที่ชูชันขึ้น         “ ทะ..ท่านพี่ ตรงนี้จริงๆหรือเพคะ ..” แจฮวานเอ่ยถามเมื่อเหลือบไปเห็นแสงอาทิตย์จางๆจากยามรุ่งอรุณ แม้ว่าจะเช้าขนาดไหนแต่พนาพงไพรก็ยังคนตื่นอยู่เสมอแม้ว่าที่นี่จะเป็นตะหนักที่อยู่ไกลจากพระราชวังหลวงพอสมควร         “ ที่นี่วังของข้า.. วังของเรา .. เจ้าจะกลัวสิ่งใด ?” มินฮยอนเอ่ยก่อนจะขบเม้มเข้าที่ซอกคอขาวเพื่อประทับรอยกุหลาบสีแดงสวยไปทั่วทั้งคอ ไม่วายที่มือหนานั้นจะซุกซนเข้าไปขยำเข้าที่บั้นทายงามงอนของหญิงสาวผ...

เป็นเวลาเกือบจะสี่ทุ่มแล้ว ร่างเล็กออกจากห้องน้ำมาพร้อมกับผ้าขนหนูคู่ใจ แจฮวานที่ภายในมีเพียงชุดนอนสายซีทรูสีม่วงสายเดี่ยวเกือบทั้งตัวพร้อมกับกางเกงขาสั้นที่หากขยับไม่ดี เรียวก้นนุ่มนิ่มก็พร้อมจะออกมาทักทายดูโลกภายนอกทับด้วยเสื้อคลุมอาบน้ำสีขาวก็ค่อยๆใช้ผ้าขนหนูถูไถขยี้ไปมาที่ศีรษะเพื่อเช็ดกลุ่มผมสีน้ำตาลเข้มให้แห้ง         ไหนๆผู้บริหารใหญ่อยากจะมาเยี่ยมเยือน เป็นไปได้ยากที่แจฮวานจะไม่ทำให้เขานั้นประทับใจ        “ จนไม่อาจลืมสัมผัสที่คิมแจฮวานกำลังจะเป็นที่มอบความสุขให้กับเขา ”        คนตัวเล็กเหลือบมองนาฬิกาก่อนจะค่อยๆเดินไปหยุดที่หน้าตู่เย็น ไวน์แดงราคาแพงขวดใหญ่ถูกหยิบออกมาจากตู้เย็นก่อนมันจะถูกวางไว้บนโต๊ะ แก้วไวน์ที่สามารถใช้งานได้เนื่องจากเป็นของโรงแรมระดับหน้าดาวพร้อมสิทธิ์วีไอพีที่ทางบริษัทจัดหามาให้เพื่อให้แจฮวานได้มาคุยงานที่นี่ คนตัวเล็กสัญญากับตัวเองแล้วว่าจะใช้มันให้คุมกับงบของบริษัทเลยล่ะ         ก๊อกๆ..   ...